Adaptacións músculo-esqueléticas

Os cambios anatómicos e fisiolóxicos que suceden durante o embarazo teñen a capacidade de afectar o sistema músculo-esquelético, tanto en repouso, como durante a práctica de exercicio físico.

• Aumento de peso. É o cambio máis evidente. Provoca un aumento significativo das forzas que se xeran a través das articulacións e pode causar molestias ou aumentar o dano naquelas que xa estaban previamente afectadas.
• Aumento do volume mamario e o crecemento do útero, que despraza progresivamente e aumenta a lordosis lumbar (curvatura excesiva da columna vertebral na espalda baixa) a partir da semana 20-24 de xestación.
• Equilibrio corporal. Pódese verse afectado debido aos cambios posturais, aumentando o risco de caídas.
• Laxitude ligamentosa (mobilidade excesiva das articulacións sen provocar dor algún) asociada a un maior incidente de distensións e esguinces.

Adaptacións cardiovasculares

O embarazo induce importantes cambios cardiovasculares nas mulleres:

• Aumento do volume de sangue
• Aumento da frecuencia cardíaca, nun 20% durante o segundo e terceiro trimestre
• Aumento do volume sistólico (cantidade de sangue que sae do ventrículo esquerdo do corazón durante a contracción). Un 10% ao final do primeiro trimestre
• Aumento do gasto cardíaco (volume de sangue expulsado por un ventrículo nun minuto)
• Diminución da resistencia vascular sistémica (o circuíto vascular sistémico é o que achega o sangue osixenado aos diferentes órganos e tecidos)

Todos estes cambios son necesarios para responder á maior demanda de nutrientes e osíxeno, tanto da nai como do feto, durante o repouso e durante a actividade física regular.

Despois do primeiro trimestre, a posición supina (boca arriba) dá lugar a unha obstrución relativa do retorno venoso e, por tanto, diminúe o gasto cardíaco. Isto mesmo sucede coas posicións inmóbiles durante períodos prolongados. Por esta razón, ambas as situacións, deben evitarse na medida do posible.

Adaptacións respiratorias

Durante o embarazo prodúcese un aumento das ventilacións por minuto e do consumo de osíxeno (volume de osíxeno que o corpo consome).

A presión do útero sobre o diafragma provoca un aumento da frecuencia respiratoria que, unido á maior necesidade de osíxeno en repouso, inducida polo embarazo, reducen a dispoñibilidade de osíxeno durante a práctica de exercicio físico aeróbico.

Cando este exercicio físico é de intensidade moderada, as adaptacións son suficientes para afrontar as demandas.

Temperatura corporal

Durante o embarazo, a produción de calor aumenta por encima dos niveis normais ou de "non embarazo".

O exercicio físico de resistencia cardiorrespiratoria de intensidade moderada en mulleres embarazadas e en condicións ambientais normais, aumenta a temperatura central unha media de 1,5ºC.

Algúns estudos suxiren que o aumento da temperatura corporal en exceso, de 39ºC a partir de fontes externas (como bañeiras de hidromasaxe ou saunas) pode ser prexudicial para o feto durante os primeiros 45-60 días de xestación.

Non se espera que aumente a temperatura corporal ata niveis preocupantes pola realización de exercicio físico intenso, con todo, cando a este súmanse condicións ambientais de calor e humidade, o risco de alcanzar temperaturas de hipertermia aumenta (a temperatura corporal ascende a niveis superiores aos normais e o sistema de termorregulación do corpo non pode funcionar correctamente).

A regulación da temperatura corporal é altamente dependente da hidratación e das condicións ambientais.

Durante o exercicio físico as mulleres embarazadas deben:

parrafo

• Manterse ben hidratadas (beber auga en pequenas cantidades antes, durante e despois, aínda que non aparezan síntomas de sede).
• Levar roupa folgada, cómoda e transpirable.
• Evitar a calor e a humidade para protexerse contra a tensión pola calor, especialmente, durante o primeiro trimestre do embarazo.